uçurtma kesiği ellerimde unuttum seni
eylülün adını temize çıkarır gibi
yalnız bir nisan kokusu kaldı avucumda
hangi yağmura sarılsam senin sıcaklığın
tohumun karanlığa kavuşması filizin kurtuluşudur
aslında ben bilmem toprak ne derse odur
parıltılı bir devrimdir güneş gülünce
hala aynı kalamazsın onu görünce
kendini kışa zincirlesen kilidini kuşa kaptırırsın
sahte bir doktorun kuluçka süresi
derman olmaz yürürsün
kan yağar yollarına
kendine göçmen bir kuş rüyasında
gökyüzüne konduğunu görürsün
hiçbir şeyin temize çıktığı falan yok
bütün şiirlerimi silah altına çağırdım
elleri ceplerinde karşılıyorlar geceyi
başları eğik
su birikintisine düşen her yıldız
kızgın bir demir gibi hatırlatıyor maviyi
bir uykunun eşiğinden bana bakıyorsun
belki de şanslıyım
her nöbetimde sen devriye atıyorsun
27.09.2014