Gökyüzü duman altı olmuş
Bulutlar ağlamak istiyor
Vakit sevgiye çeyrek varken
Hıçkırıklarla gülmek istiyor
Yağmurcu kol geziyor mevsimi yalnış
İşine karışma sadece bil ve tanış
Dilim varmıyor aslında söylemeye
Nerden uydum yalan kalbine
Yağmurcu kol geziyor aklı kalmış
Acının öyküsü içime saklanmış
Kağıttan kulelerle ördük sevdamızı
Hep yıkılmaya mahkumdu oysa
En ufak yağmur tanesinde bile
Eriyip giden kalbimde kalan
Yağmurcunun gözyaşlarıdır süzülüp akan
Sen beni duygu taciri mi zannettin
Hiç mi acımadı yüreğin bu kadar zulmettin
Hatırlar mısın seven anlar derdim bir zaman
Umurunda değil ki sen de taş kalpli çıktın
Adını, cismini sildim hafızamdan
Duygularımla oynadın korkun da yok ALLAH tan
YAĞMURCU yıkar beni tertemizim artık
Kara kalplinin biriymişsin çık git hayatımdan.