Barış Vural - Son Durak 3

Nihayet son durağımdayım

Ne kadar uzun beklemişim oysa

Seni içimde hissedebilmenin coşkusunu

Senelere mahkum etmişim

Hayat seyrimin bilinmez takvimine

Esir etmişim kendi kendime

Çok mu şey istemişim

Seven eller arasında uyuyabilmek

Yılların yılgın hançeriyle taş bastığım

Yaralı göğsümdeki acıları dindirebilmek

Dedim ya sevgi fukarası olmuşum

Paraymış pulmuş gerisi hikaye

Hepsi bomboş bunlardan bana ne

Seyyahlığım bile kar etmiyor

Yalnızlığımın hayaleti kol geziyor

Aşk endamını sarmış dört bir yanda

Bir bana uğramaz nankör aslında

Çatık kaşlı oluşum işte bu yüzden
Geçmişimde bırakamadığım ve

Hala gölge misali takibimde

Yenik düştüğüm anı müsvetteleri

Düşlerimde bile görmeye razıyım oysa

Ellerimi tuttuğunu görmek

Hasretle sarıldığını hissedebilmek

Küflenmiş başımı dizlerine yaslayabilmek

Hayalden öteye geçmiyor olsa gerek

Seni kendime emir telakki ettim

Ruhun duymaz hislerin bilmez

Gördüğüm rüyadan uyanınca ben

İşte o an anladım

Olamayız asla ben ve sen

Ruhumu astım darağacına

Yine yalnız yine sensiz

Düştüm yollara

Yolculuğum son durağıma....