Barış Vural - Son Durak

Bir yolculuktur benimkisi son durağını aradığım

Her durak bir başkasına götürüyor amaçsızca

Yalnızlığın öfkesi sarıyor fırsat kolluyor sanki

Yarınıma dünden yakın bugünden çok uzak olan

Son durağımı arayıp duruyorum yıllardır

Yanlışları nerde yaptığımı aramaktan çok

Suratıma tokat gibi inen sensizliğin

Takvimlere sığmayan öyküsünü yaşıyorum

Kan kırmızı olmuş gözlerimden

Akacak yaş bile kalmadı

Gecenin ay ön dördü vaktinde

Her gidenin bir nedeni olsa gerek

"Son durak yolcusu kalmasın"

Öyle çok duymak istedim ki bunu

Yalvar yakar olduğum yalın akşamlarda

Bir teselli bulamadan sürgün geçer gönlüm
İşte yine çalınıyor aynı şarkı

Adım gibi beynime kazınmış kurtulamıyorum

Benliğimde tutunamadığım yaşama arzumu

Çoktan tüketmişim son durağımı ararken

Çabalamaktan bıktım usandım yersizim

Derdimi ummana yaysam kendime geçersizim

Lekesiz gün görmemiş bir aşka yelken açmak!!!!!!!

Çok uzaklarımda kaldı artık vazgeçiyorum

Dönüşü olmayan yollarında aranırken

Bitkinliğim ve çaresizliğim yüzünden

Her akşam bu saatler kendimden geçiyorum

Benimkisi ne densizlik ne yersizlik

Dualarımda saklanır aşk-ı dilberim

Anlasa keşke ne kadar kötü sevgisizlik

Ama artık ben anlıyorum ve biliyorum

Benim son durağım kara toprak... Görüyorum.