Barış Vural - Aşk

Emanet etmeyeceksin kendini asla

Ne evin anahtarını ne de kalbinin tapusunu

Kalmayacak gözün pencerede kapıda

Bir kere müsaade ettin mi kahrolasıya

Ayvayı yediğinin resm-i vesikasıdır aslında

Sanmayasın kaçacak bir delik vardır

Ne kadar çabuk dönersen yanına kardır

Etmeyeceksin kendini büsbütün emanet
Yazık edersin değmez çektiğin sefalet

Güldüğüne bakma sakın ha aldanma

Huyudur böyle gözükür hep tozpembe

Emanet etmeyeceksin benliğini asla

Çalıverir günlerini aylarını yıllarını

Sevdiğin yerden vurur defalarca

Yaralar insanı çünkü Aşk tır bunun adı.