Barış Vural - Adı Yok

Umarsız yolların düş sakinleri

Çınar altı konaklar her bahar vakti

Sönmüş yıldızları fırsat bilip

Dertleşirler meltem rüzgarları gibi

İçimde kilometrelerce üzgün düşler

Hasat zamanını hasretle bekler

Belki de canımdaki acı bu

Söz ister her akşam kalbim seni ister

Boşluğunu dolduramaz hiçbir saadet

Yıldıramaz beni kederlerim azıcık sabret

Ağlamak mı dersin yoksa gülmek mi

Göçüp gittiğimde kalbinde hep beni yad et

Kapımda soğuk ayaz akşamlar
Odamda sonbahar kokusu var

Yitirilmiş sessiz sedasız anlık duygular

Çalıyor bedenimden gel ruhumu sar

Ey gelmişine yandığım uçsuz bucaklar

Kim silebilir kaderimi şaşarım

Alt etmişim hayatımı dolar taşarım

Hani dilinin ucuna gelir takılır ya

Hani gözlerin bakmaya kıyamaz ya

İşte öyle bir adam yaşar sol yanımda

Kum saati gibi tükenen ömrümü

Sil baştan alıp geriye saramıyorum ki

ADI YOK bu şiirin anlatamıyorum ki.