Belki de benimkisi boş hayaller peşinde koşmaktı
Ne olduğunu nereye gittiğimi bilmeden
Okyanusta bir yelkenliyle yol bilmeden bilinmeze gider gibi
Saldım kendimi hiç düşünmeden hayallerimin peşine
Ama güzellikler peşinde koşarken kendimi kaybetmekten korkarım.
Vardığımda tekneyle o limana, benim ne işim var burada demeden
Yol almaktı elbet güzelliklere, hayallerime yelken açmışken
O limana varmadan dalgalara kapılıp gitmekti korkum
Kimi zaman rüzgara kapılıp sağa sola savrulmadan
Yenik düşmekti dalgalara tam vardım derken,
Onca engeli aşıp emek sarf etmişken tamam bu
Demeden kaybolup gitmek zordur elbet
Yarına taşımadan umutlarımı yitip gitmek gibi
Daha güneşli günleri görmeden
Zamansız fırtınada kaybolmak gibi