Baran Demir - Nereden Bilirdim?

Nerden bilirdim
Esiri olacağımı gözlerinin
Hüzünlü bir akşam
Sana bir çift sevda yolladım
Kelimelere sığınmış
Tam umudun tükendiği an
Ansızın çıkıp geldin dünyama
Şaşırdı gözlerim
Yeniden gülüşünü ve gözlerini
Öylesine tüm sevimliliğiyle
Karşımda görünce
İçimde tarifi imkansız bir sevinç
Gün geçiyor zaman beni sana getiriyor
Hızlı adımlarla o an geliyor
Gülümseyerek bana geliyorsun
Bense o an sana akıyorum
Sen konuştukça ben susuyorum
Fırtınalar kopuyor yüreğimde
Aşık oluyorum
Denizin mavisine çalmış gözlerine
Söylemek istiyorum dilim söyletmiyor
Dalgalara kapılıyorum sen gülümsedikçe
Savruluyorum sana bakıyorum
Sen gülüyorsun bense sana akıyorum Gözlerinde fırtına
Bense gözlerinde bir tekne
Almışsın beni esaretine
Fırtına koptu kopacak
Dedim ya ben bir ufak tekne
Sığınacak liman ararım
Gözlerin o teknenin bulunduğu okyanus
Bense o okyanustaki tekne
Yüreğin o okyanustaki liman
Ben o limana sığınacak tekne
Aç kapama yüreğini
Sığınsın koynuna o tekne
Fırtına kopmadan al içeriye
Yaşamdan ölüme kısacık zaman
Zaman içerisinde sen ve ben
Sen okyanus bense tekne
Yüreğin güzellikler içinde bir koy
Ben o koya yol almakta olan tekne
Sahile yaklaştıkça
Bütün güzelliğinle karşımda
Mavinin bütün renklerinin
Yeşile kaynaştığı yerde
Sevdam sevdana ortak olmakta