İçimde bir kurşun yarası
Sızlamakta yüreğim
Akmakta tenimden sımsıcak
Aşağıya doğru süzülerek
Kapanmaz bir yara bu
Gün geçtikce büyümekte
Çıkartıp atmak lazım kurşunu
Dermanım yok kalkmaya
Tutmuyor dizlerim doğrulmak için
İçimden çekip atmaya da
Geceler gündüzleri
Gündüzler geceleri kovalarcasına
Ardı sıra geçip gitmekte
Ve hala akmakta tenimden
Zaman daralıyor ışık sönüyor
Yaram kapanmıyor
Sonra gözlerin ışık oluyor
Kararan gözlerime
Gülüşün melhem oluyor
Kanayan yüreğime
Tutup alıyorsun kurşunu
Durduğu yerden yaram kapanıyor
Hayat oluyorsun dünyama
Güneş oluyorsun sevdama
Solmaya yüz tutmuş yüreğim
Yeniden boy veriyor yeşerircesine
Aşık oluyorum gözlerine
Sevda çekiyorum gülüşüne
Kapanmaya yüz tutmuş
Kanayan yarama
Sevdan düşüyor gülüşünle
Sarıp sarmalıyorsun
Kararan sevdama
Güneşim oluyorsun