Baran Demir - Gecenin Hüznü

Gecenin hüznü çökmüş
Karanlığın derinliğinden
Sessiz ve sakin akmak da
Kimselere dokunmadan
Derinen derine

Sukut ve korku dolu
Sokaklar boş ve kimsesiz, Sahipsiz
Arada bir havlamalar bozsa da
Ortamın sessizliğini
Yinede kaybetmemek de o hüznünü

Sokak lambaları aydınlatsa da
Yer yer karanlıklar olmak da
Kuytuluk bir yerde bira şişeleri
Dayamış sırtını duvara
Yalnız bitkin bir adam
Ne düşler ne hayaller
Karanlık da yapa yalnız

İçini dökse haykırsa sessizliğe
Karanlığın o sessizliğini bozarcasına
Ama öyle kaptırmış ki kendini
Şişelere zorda olsa ayak da durmak da

Orada bir düdük sesleri
Araba sesleri işitse de Öylesine kaptırmış ki kendini
Kendince söylenmek de

Geceye hüzünlü hüzün lü
Sevdasını dertlerini
Orada bulunan kediye köpeğe
Anlatmak da dost sayarcasına

Suyun akışı öylesine saf
Öylesine temiz ki dostum
Sarhoş adama ninni,şiir,şarkı gelmek de
Kaptırmış kendini eşlik etmek de

Nedendir bu saatte sokak da
Kimsesiz tek başına yalnız
Nedendir dost saymış sığınmış
Kedilere,köpeklere
Çok mu kırılmış insanlara
Arar kendini şişelerde

Küstüğü insanlardan soyutlarcasına
Dertlerini paylaşır anlatır onlara
Kendince avunur durur
Sarhoş yalnız adam
Gecenin bu hüzünlü anında

.