Banu Aka - Karanlığıma Aydınlık

Kim unutmuştu beni kimbilir
Bu penceresiz dört duvarda
Kuş uçmaz kervan geçmez
Uçsuz bucaksız o yolda
Çiçekler açmaz
Papatya gülmez
Karanfiller ağlamazdı orada
Güneş bile gelemezdi
Karanlığın korkusundan
Rüzgar esemezdi
Bir koku getiririm endişesi ile Oysa sen buldun beni
Güneşim gözlerin oldu
Rüzgarım saçların
Binlerce koku getirdin yüreğinden
Sen buldun beni
Karanlığıma aydınlık
Aydınlığıma aşk getirdin
Gök yüzünden.

Hatırlamıyorum
Yoksa sen mi unutmuştun beni?