İklimler zamansız sen gittiğinden beri,
Saatler durgun, şarkılar suskun,
Çalan yok kapımı, uzanmaz bir dost eli,
Yollar uzun, vuslatlar yoksun.
Çiçekler susuz kaldı, kurumaya durdu,
Resimlerde kaldı senli mutluluğum,
Hüzün düştü gözyaşıma, kadehlere doldu.
Çakırkeyif yalnızlığım en yakın dostum.
Özlemlerim saklandı bulutlar ardına,
Hasretliğim çatlamış dudaklarımda dursun.
Senin hayalin yetişir yine imdadıma,
Güzel gözlerinle kurtuluşum olursun.
Geceler ızdırabımı saklar koynunda,
Bırak kalem, kâğıtlara seni yazsın.
Yıkılmaz duvarlar var sanki aramızda,
Bir adımdan daha yakın, yıldızlar kadar uzaksın.
Bilsen seni ne çok sevdiğimi,
Ateşler içinde kalırsın, pervane gibi yanarsın.
Bu aşk eritip yok edince beni,
Belki anlarsın, başucumda ağlarsın.
Bak vaktimiz var hala yaşamaya,
Ölüm bizden uzaktan da uzak olsun.
İmkânsızlığım olmaktan vazgeç gayrı,
Uzanan ellerim ellerini bulsun.
O zaman döner mevsimler zamanına,
Saatler gösterir mutluluğu, şarkılar bizi söyler,
Dost meclislerinde anlatılır aşkımız,
Yakın olur uzaklar, kıskanır sevdamızı efsaneler.