Baki Evkaralı - Yaşa Güzel Gözlüm

Önünde uzun bir ömür var.
Yaşa güzel gözlüm, yaşa,
Asıl içimizdedir karanlıklar,
Öğreneceksin aydınlığa çıkmaya,

Hastayım gülüm, mecalsizim,
İlaçlarımı aldım az önce,
Güçsüzlüğümün sebebi sensin.
Kapanmışım bir hücreye,
Yıllarca , özlemle seni beklemişim.

Ama sen daha çok toysun.
Hüzün nedir bilmiyor gözlerin,
Yaşa güzel gözlüm, buna mecbursun.
Son sandığın her anın başlangıç senin,
İşte o zaman başlayacak yolcuğun,

Bir otobüs gelecek ve alacak seni,
Bulduğunu sandığın gerçeklerin,
Hepsi yalan biliyorsun.
İçine doğru uzanacak o an yolun,

Adım adım yaklaşacaksın bana,
Kim bilir nerede olur ruhum,
Hangi şehirlerde açarım gözlerimi,
Sensiz nerelerde karşılarım, Yeni doğuşa gebe olan günleri,

Öğren küçüğüm, öğren,
Acılarını öğren, yiten aşkların,
Yolların çıkmazlara varışını,
Çaresiz kal, kara kışlarda,
Çiçeklenmeyi öğren sevgili,
Ölümsüzlüğü doğuran ilkbaharlarda,

Sakın! Çıkarma üstündekileri,
Kalbim dayanmaz teninin sıcaklığına,
Sen giyinik olmalısın, şairin gelini,
Hissedersem avuçlarımda ateşini,
Vazgeçemem, iflah olmam, yaşarım.

Sus güzel gözlüm, sus!
Konuşup tüketme nefesini,
Ne varsa aşka dair yaşanan,
Bırakma içinde, yaşa sevgili,
Bana yeter geriye kalan,
Kırıntıları da olsa sevgilerinin,
Önünde uzun uzadıya bir zaman,
Öğren herşeyi doyasıya,
Gelme vakti gelince, dön!
Yollar getirir seni bana.