Zengindin Karundan daha fazla,
Atların, yatların, katların vardı,
Kazık çaktın mı sanıyorsun dünyaya?
Fatih Sultan Mehmet'e mi kaldı?
Kalacak mı sanıyorsun sana?
Son modeldi her şeyin,
Seni çevreleyen, en güzel kızlardı.
Sabah kadar eğlenirdin,
Dünya Firavun'a mı kaldı.
Sanma yaratılana hükmedebilirsin.
Kimsin Allah aşkına?
Dost meclislerinde kimin vardı.
Güvendiğin tek şey para,
Dünya sadece bir duraktı.
Sana kalır sanma.
Yazıldı şiirler mısra mısra,
Kimi zaman kelimeler ağladı.
Üstatlarım neredeler şimdi?
Dünya Necip Fazıl'ıma mı kaldı.
Yücemi sanırsın hayatının çilesini.
Bu kadar büyüklenme, değilsin!
Unutma seni yaradanı,
Bu dünyanın hâkimi misin nesin?
Hangi hükümdar dünya da kaldı.
Unutma! Sende elbet öleceksin.