Baki Evkaralı - Nemrutun Tepesinden

Yıkıldı gönlümün sevda sarayı,
Enkazında kaldım gel de kurtar beni,
Çıkmadı sana adımladığım aşkın yolları,
Kuşlarla haber yolla da bulayım seni,

Yar dedim sen sanıp kimilerine,
Yar dedikçe aldılar cananımdan canımı,
Ayaz gecelerde ısındım hasretinle,
Sigarama sarıp içtim sensizliğin yalnızlığını,

Binlerce beden bıraktı bedenimde izini,
Her birinde bir şey aradım senden,
Neyle yıkasam bilemem günahımın kirini,
Tertemiz varsam sana beyaz gibi kirlenmeden,
Yıllar savruldu avuçlarımın arasından,
Nemrutun tepesinden düştü güneş,
Zeugma kadar kutsaldın tarihi sevdalardan,
Sen kadınım Venüsümdün, sendin seçtiğim eş,

Yedi tepede yaktım sevdanın ateşini,
Memleketimin her yerine haber saldım.
Kaf dağının tepesinde bekledim seni,
Anka kuşu söyledi, sevmiyormuşsun beni, ağladım.

Şimdi gölgemi bile bırakmam kalbinde,
Merdim, karşına çıkmaz bu şairin ruhu,
Hoyrat ve yalancı sevdalar yıkarsa seni,
Ne olursan ol gel, beklerim, biliyorsun yolu