Baki Evkaralı - Mesai Bitti

Bu ses, o cennet köşesinin bülbülünün değil,
Bu ses, ayrılık saatinin,
Acımazsız çığlığı güzel gözlüm,
Vakit yaklaşıyor habersizce,
Ne zaman gideceksin diye bekliyorum,
Kaçırıyorum gözlerinden gözlerimi,
Yasak olduğun aklıma geliyor,
Hayat acılarını veriyor bana damla damla,
Yaşlar gelip duruyor göz pınarlarıma,
Seni düşlüyorum sen benden habersizken,
Korkuyorum sana bunu söylemekten,
Korkuyorum kaybederim diye seni,
Saatler beş otuzu gösteriyor,
Mutluluğumuzun mesaisi bitti.
Sen unutacaksın beni biliyorum,
Ben seni yaşarken başka bir şehirde,
Başka bir tenin tuzunu saklarken dudaklarım,
Geceye hapsederken kendimi insafsızca,
Sen kim bilir, kimin gözlerinde olacaksın,
Sabahlar telaşını sunacak sana,
Ben gözlerimi sensizliğe açacağım,
Sol yanım sızlayacak yine yasaklığında,
Kendime kızacağım zamansızca,
Yeni gün beni aldı diyerek,
Düşlerin en güzelinden, senden aldı ya,
Biliyorum, hiçbir zaman tutamayacağım ellerini, Teninin sıcaklığını bilmeyeceğim hiç,
Saatler ayrılığımızı gösteriyor sevgili,
Vuslat senin gibi yasak bize,
Sevdamızın mesaisi bitti.
Nasip olmayacak dudaklarında ölümsüzleşmek,
Sana kavuşmalarım olmayacak,
Sen geleceksin bana birgün,
Belki şırıl şırıl akan bir nehrin,
Köy tadındaki bir mekanın bir yerinde,
Buluşacağız belki,
Ama ben ruhumu sana sunmayacağım, kaçacağım,
Seni senin haberin olmadan,
İçimde doyumsuzca ve fütursuzca yaşayacağım,
Sen sunarken kendini,
Ben sunacağım sana ruhumun derinliklerini,
Kendi yağmurlarında ıslanırken,
Titrerken bedenin depremler misali,
Çığlık çığlığa bir yaşamın, mesaisi bitti.
Şimdi gidiyorsun,
Çok mutlusundur eminim,
Biten her mesainin sonunda yaşarsın sen bunu,
Mutlu olmanı bilmek güzel,
Ben ellerin yanaklarındayken ki halini,
Yaşıyorum yine senden gizli,
Menekşe gözlüm, bak mesai bitti.