Baki Evkaralı - Magma

Yüreğindeki o sessiz dağ,
Harekete geçip, patlayacak gün gelince,
Ellerini semaya kaldırıp yalvaracaksın.
Ruhumu sana geri getirsin diye,
Ama ben olmayacağım.
Avuçlarının arasında kalacak,
Benden geriye kalan bir çiçek,
En nadide saklılarda büyüteceksin.
Bana veremediğin sevgini,
Her sabah sulayacaksın göz yaşlarınla,
Ben diye seveceksin o çiçeği,
Ama ben hiç açmayacağım sana,
Pişmanlıklar yapışacak tenine,
Uzun yollardan geriye kalan,
Toz taneleri gibi,
Mevsimler, dönecek, zaman geçecek,
Ve sen bulamayacaksın beni, Çalan her telefona,
Beni bulmak umuduyla koşacaksın.
Kalbin yerinden çıkacak gibi olacak.
Ama sesimi asla bulamayacaksın.
Ben yok olacağım bu sevdanın yolunda,
Sen beni sevdiğin güne kahredeceksin.
Ruhum çıkmayacak bir sokak,
Bedenim bir karanlık hücre,
Kendi içinde hapis olacak,
Gözlerim baksa da gözlerine,
Seni göremeyeceğim asla,
Sen gördüğümü sanacaksın.
Hayallerle yaşayacaksın yokluğumda,
Varlığımın kıymetini bilemedin.
Şimdi yokluğumla yetin.
Harekete geçecek yüreğindeki o dağ,
Patlayacak, yanacak magmanda yüreğin.