Baki Evkaralı - Korkuyorum

Dudaklarımda yarım bir ıslık,
Sen gecenin feryadında gizlisin,
Yazılarımda ölümsüz bir ruh var,
Kelimelerimdeki kimsesizliğimsin.
Zamansız sevmelerim sana dair,
Ben seni son baharları sevmişim,
Kaçak ruhun benden nedense,
Sen ilk baharlarda dünyaya gelmişsin.

İmkansızlığım oldun nedense,
İhanetleri nasıl sevebilirsin?
Yakışmadı sarımtrak hüzün sana,
Sen ancak pembeleri giyebilirsin.

Ne kadar yakışıyor pembeler,
Gülmelerin yüreğimi serinletiyor,
Seni sevmelerim yangın içinde,
Özlemlerin yanındayken üşütüyor.

Nereye kadar bu kaçış,
Selamı esirgedin, sabahı kestin.
Kapanıyorsun bir odaya, Sanki kendinle ruhunu da hapsettin.

Kime kesildi bu ceza,
Bu kalem kime karşı kırıldı.
Sen yıllardır beklediğimsin,
Bilmiyorum bu yazı ne zaman yazıldı.

Biliyor musun, kaçışlardayken sen,
Kurşun sıksan bu kadar acımaz canım.
Gecemde, gündüzümdeyken,
Sen ihanetlerin kırmızımsı kollarındasın.

Sonu olur mu peki bu filmin?
Kavuşması olur mu sence bu sevdanın?
Ben vazgeçer miyim seni sevmekten,
sen unutursun belki, ama unutulmazsın.

Ne yazsam boş kalıyor kelimeler,
Seni seviyorum desem,
Haykırsam tüm dünyaya sevdiğimi,
Korkuyorum, ya seni kaybedersem.