Baki Evkaralı - Kıyamadım

Kim engel olabilir?
Geceleri doyasıya yaşamamı,
Seni rengârenk bir gökkuşağı gibi,
Gece dudaklarında şehvet kızılı,
Öperken içindeki acemi beni,
Kim yok sayabilir,
Doyasıya yaşarken biz bizi,
Sen istedikten sonra,
Engelleyebilir mi birileri?
Mabedinin kapılarında,
Gözlerinden içmeme geceyi,
Kalem kâğıtla dans ediyor,
Dudaklarım yakarken tenini,
Ve sevdamız çığlık çığlığa,
Karanlıklar gizliyor bizi,
Gökyüzü ağlarken,
Hıçkırıklarla içli içli,
Ben seni yaşıyorum.
Bu son gecemiz belki,
Ne sen soruyorsun,
Gidip gitmeyeceğimi, Ne ben ağzımı açıyorum.
Ruhunda saklarken beni,
Sadece susuyorum.
Gece yazdı şiirimizi,
Bulutlar ıslattı özlemleriyle,
Kelimelere saklanan hislerimizi,
Tan yerinde bir sancı,
Güneş doğuyor çığlık çığlığa,
Düşmesin gözlerine hüzün,
İşgal etmesin kalbini acı,
Yaşlanmasın gözlerin,
Yormasın seni sorular,
Bir gece yine gelirim.
Kusura bakma sevgili,
Öyle güzel uyuyordun ki,
Masumdun melekler gibi,
Derindi düşlerle uykuların,
Bulamazsan yanında beni,
Üzülme sevgili sakın,
Saatlerce izledim seni,
Uyandırmaya kıyamadım.