Baki Evkaralı - Kanadı Kırık Şiirler

Rüzgâr taşıyordu geceleri,
Sessiz çığlıklarımı,
Çok olmuştu sen gideli,
Yıllara saydım geçen her anı,
Çok denedim vazgeçmeyi,
Denedim, defalarca seni unutmayı,
Yapamadım sevgili,
Gözlerin düştü aklıma,
Sesini duyar gibi oldum.
Hayalin belirdi birden,
Can havliyle kapıya koştum.
Eser bile yoktu senden,
Şehirleri işgal altında yüreğimin,
Yalnızlığım zan altında,
Üstüme geliyordu dalgalar, Sahile kavuşamadı hiç,
Yokluğunda bana küstü martılar,
Sen sevgili, aynı mevsimde,
Bırakıp gitmiştin beni,
Avuntum oldu, senli olan anılar,
Gittiğin mevsim, yine geldi.
Sen yoksun, varken sonbahar,
Nasıl da özledim seni,
Ruhumda derin sızılar,
Gece yarıları yaşarken sensizliği,
Dönüşün olmayan, yollar yaralar.
Koynuna aldı beni kimsesizlikler,
Bir tan vakti, gelirsin diye belki,
Sana yazıldı, kanadı kırık şiirler.