Baki Evkaralı - Gözün Aydın Olsun

Okyanuslar temizler mi seni?
Duvarlardaki sesini sildin,
Peki ya gökyüzündeki,
Çığlıklarını yırtabilecek misin?
İnanmadığın ne varsa söyledin.
Yakıştırmadıklarını giydirdin bana,
Canım acımadı mı sanıyorsun.
Kelimelerinle neşterlerken ruhumu,
Senin resmini çiziyordum.
Aldın eline boya kutusunu,
Renk renk çizdiğim duyguların,
Tuvalinini üstüne boca ettin.
Şimdi sen o tuvalde,
Siyah bir renksin.
Ben sevginin tohumunu ektim.
Yüreğimde nadas yemiş tarlalara,
Nice mevsimler gördü yüreğim,
Kardelensin sandım seni kışlarda,
Meğer yanılmakmış payıma düşen,
Papatya bile olamadın ilkbaharlarımda,
Farkın yoktu bir kaktüsten, Kaç defa dedim sana,
Zincire vurmaya kalkma beni diye,
Dinlemedin beni hiç bir zaman,
Sahiplendin güya beni kendince,
Kırarım zincirleri ben, sahiplenme,
Kendi halime bırak beni,
Çıksın yollarım sana,
Ama sen boğdun beni kendinde,
Yüreğindeki o koca okyanusta,
Mutlu musun şimdi,
Kan kusturdun kalemime,
Hangi ihanetperver sahiplenir seni,
Sadık bir ruh bulabilir misin?
Söyle bana!Hangi akıllı sever ki,
Senin dalgalı ruhunu,
Bak! Bırakmıyorum sende gölgemi,
İkimizde biliyoruz gideceğimiz yolu.
Şimdi ben sende öldüm sevgili,
Sen bende yoksun,
Ellerinle boğdun sevgimi,
Başlamadan bitirdin, gözün aydın olsun.