Baki Evkaralı - Doldur Saki

I.

Gece düştü üstüme
Omuzlarımda bir yük,
Aşkın ağırlığı değil ezen
Tarifi olmayan bir ayrılık,
Beni böylesine üzen.
Sokaklar dolu olsa,
Dünya beş para etmez,
Onsuz yapamıyorum işte,
Doldur saki, bu gece bitmez
İçelim güzelleşelim kendimizce

II.
Hangi dalgıç yemiştir.
Benim gibi bir vurgun,
Bir yanımda aşk vardı.
Öteki yanımda o, masum,
Gölgesi bile kalmadı.
Ben aşk yüzünden mahzun.
Şimdi felç oldum.
İki yanımda yalnızlık,
Unutmak kolay değil,
Ben unutmayı istemedim.
Doldur saki, boşaldı kadeh,
Kadere inat, kedere içelim.

III.
Hangi ömürde yok ki,
Yarım kalan bir beste,
Yarım kalan bir aşkın şiiri,
Bakma sen, yine dayanıklı çıktım.
Yerden yere vuran bu fırtınadan,
Yakamozlu gecelerde aldandım.
Sevdiğinin hüzünbaz bakışına,
Şişeyi kadehi kırdım yine,
Sarhoşluğuma ver saki, kusura bakma,

IV.
Yüreğimdeki nehirler kurudu. Sevda denizlerinde kayıbım.
Bir adaya, poyraz beni savurdu.
Şimdi bir başıma yalnızım.
Bu gece yine çok içtim.
Az sonra yine ağlarım.
Kafam dumanlı yine,
Kadehime hüzünde koy,
Göz yaşlarımı ben eklerim.
Beni benden almaz bu mey,
İnsanoğlu ölüme bile alışır.
Yalnız yüreğimi burkar bu ney,
Çığlığına çığlığım karışır.
Silen olmaz gözlerimdeki nemi,
Hayali her yerde gerçek,
Bu yaşadığım, ömrümün son demi,
Saki, dokunma yarama, el çek,
Sen tazele yeter içkimi,

V.
Hiçbir tabip bulamaz çare,
Konuşmasan da olur saki,
Bugün bir tek beni dinle,
Yarın gelemem belki,
Bir kadehte kendine al,
Sabaha dek bendensin.
Dünya dönmüyor,, zaman durdu,
Haydi, bu seferde sana içelim.

VI.
Gece düştü üstüme,
Ay parçalandı,
Beni bu hale getiren ayrılık,
Kalbime kırıkları saplandı.
Kanayan yaramdan akan yalnızlık,
Bu dünya beni ağlattı.
Hayat bile adamdan saymadı.
Şimdi o da yok saki,
Helaldir buna bu gözyaşı,
Doldur, bak içkim yine bitti.