Baki Evkaralı - Demek Sevemiyorsun Beni

Demek sevemiyorsun beni,
Uzun soluklu severken ben,
Başkaları saracak ince belini,
Kimler sahip olacak bakışlarına,
Ben kahır sofrasında sensizliği,
Kaşıklarken bakır tabaklardan,
Başkaları okşayacak pamuk tenini,
Ve ben gecelere katran çalarken,
Hüzzam şarkıları anlatırken seni,
Olan yeni sabahlarda öleceğim.

Demek dengin değilim öyle mi?
Sana alamadım zümrüt dolu bir kolye,
Doğrusun, neyim ki ben yanında,
Altın tozuna boyanmış aşkımı taktım.
Son model yalancı bir sevda yerine,
Yalansız, tertemiz bir kalp verdim.
Ama değersizdi, etmiyordu beş kuruş bile,
Mecnunvari aşkımla huzurunda sefildim.
Gel gör ki söz geçmiyordu gönüle,
Savaştım, denedim, vazgeçemedim.

Demek gidiyorsun hayalini alıp,
Kanayan yaralarımı sarmadan, Başkalarına merhem olacaksın.
Kim bilir hangi dudaklar,
İçecek dudaklarından ölümsüzlüğü,
Geceler vururken beni silahıyla,
Sensizliğinde kucaklarken ölümü,
İsmin dökülecek dudaklarımdan,
Sen uyanırken yabancı bir tenle,
Kana bulanmış bir aşkın yalnızlığı,
Rahat bırakmayacak seni ömrünce,
Sen başkalarının olunca,
Ben öleceğim güzeller güzeli gözlerinde,

Demek başkalarına aitsin.
Benim olmayacaksın, yıkılsın ümitler,
Var git, durma al hayalini,
Sensizliği anlatır artık şiirler,
Ne zaman duyarsan şarkımı,
Gözlerine yağmur tohumları ekilsin.
O an hatırla katili olduğun adamı,
Çığlıklarını sunarken gecelere,
İhanet kesince karanlık yollarını,
Ağla sevgili benim için, ağla kaderine,
Demek sevmiyorsun beni,
Durma o zaman, git sevgili, güle güle.