Baki Evkaralı - Bu Eseri Sen Yarattın

Bu gece,
Hiçliğim düşecek gözlerine,
Aynalar haykıracak yokluğumu,
Hüzün karışacak sözlerine,
Her yerde göreceksin ruhumu,
Mezarım gözünün önüne gelecek,
Bakışlarına ekilecek bârân tohumu,
Uzun uzun dalacak gözlerin,
Bir Picasso tablosu gibi,
Gözlerinde asılı kalacak eserin,
An gelecek ağlacaksın,
Haykıracak içindeki sesin,
Bu eseri ben yarattım.

Bu gece,
Simli sokakların orta yerine,
Düşünen bir adam heykelinin,
Yorgun omuzlarının üstüne,
Çiğ tanesi olup yağdığımda,
En güzel elbiseni giyeceksin,
İhanetin kızılını dudaklarına,
Gözlerine sürmesini şehvetin,
Ölmüşlüğüme ya da yaşamışlığıma,
Aldırmadan süreceksin,
Geçmişin çağıracak seni,
Yalan olsa da sevmelerin,
Allayıp pullayacak kelimeleri, Ruhunu ve bedenini ona vereceksin,
Gözlerini dikerek tavana,
İşte o an sana gülümseyeceğim,
İnanmıyorum sana diyen bakışlarla,
Sevişirken yağmur olup yağacaksın,
Ay düşünce suya, ben geleceğim aklına,
Diyeceksin bu eseri ben yarattım.

Bu gece,
Hiçliğime karışacak üzülmelerin,
Üç gün bekleyeceksin yolumu,
Birkaç saat yaş dökeceksin,
Sıkacaksın unutmak kurşununu,
Sonsuza dek beni gömeceksin,
Acıyla bitecek her aşkın sonu,
Korkacaksın yeni başlangıçlarda,
Arayacaksın bendeki mutluluğunu,
Can bulurken ben mısralarda,
Sen her nefeste toprak olacaksın,
Beni bir kere öldürdün ama
Bin kez ölmeye alışacaksın,
Aynalar, aşk derken sana,
Sen daha fazlasına layıksın,
Acımayacağım gözyaşlarıma,
Toprağı senin için ıslatacağım,
Geldiğinde göreceksin mezarıma,
Aşkı öldürüp, bu eseri sen yarattın.