Baki Evkaralı - Bir Şiir Düştü Geceye

Bir şiir düştü geceye,
Dudakların gibi kan kırmızı,
Gözlerinden başlayıp gizlice,
Yanaklarında soluklandı,
Süzüldü yavaş yavaş,
Önce dudaklarımda durdu,
Bir tebessümdü beliren,
Sonsuzluğa kavuştu,
Aşk okunurken gözlerimizden,

Bir şiir düştü geceye,
Simli elbisesini giymişti,
Aşk maskesini taktı yüzüne,
Sevda balosunun kalabalığında,
Arıyordu beni gözleriyle,
Ben doyumsuzca bakarken ona,
Kifayet aradı kelime,
Anlatabilmek için,
Beklemek gerek senelerce,
Anlamını bulabilsin.
Şiir olup düşsün geceme,

Bir şiir düştü geceye,
Arzuyla tırmanış sonrası,
Bir soluk zirvelerinde,
Ve ayakların altında şehir,
Vadinin yeşilinde kaybolurken,
İsyanım sensizliğe dair,
Kuytularına sığınmışken,
Mabedinin kapısında duruş,
İnsanı kâşif zannettiren,
Ellerindeki pamuksu dokunuş,
Ay saklanır o an, Bulutların en gerisine,
Geçmesin istenirken zaman,
Şiir olup düşeriz seninle,

Bir şiir düşer geceye,
Canımı acıtır kapının gıcırtısı,
Gitmelerden yanasın yine,
Bir yanımda sensizliğin ayazı,
Yastığımda saçların teliyle,
Yatağımda kokun kaldı,
Bakamıyorum ardından,
Kal diyorum, çaresiz kalıyorum.
Seni benden çalıyor zaman,
Kadehlere doldurup yokluğunu,
İçiyorum kadehlerden,
Seviyorum demem neyi değiştir.
Sen gitmelere kararını vermişken,
Kahretsin seni seviyorum,
Sesimi duymuyorsun nedense,
Titreyişimi de mi görmüyorsun.
Şiirler düşerken ıssız geceme,
Sevgilim, neden ağlıyorsun,
Gülmeler yaraşır gül yüzüne,
Üzülme sen, üzülme,
Bırak ağlamaları bana,
Yarım yaşanmışlıkları bırak,
Hüzün değmesin yüzüne,
Gittiğini sanma sakın,
Sen hep kaldın bende,
İsyanım yazıldı bir bir,
Kalem ağladı halimize,
Düştü kan kırmızı bir şiir,
Aşk rengine boyanmış geceye,