Baki Evkaralı - Ben Seni Ayrılıklarda Sevmiştim

Nefessiz kalıyorduk ikimizde,
Bağrımızda bir Azrail'di ayrılık,
İçime sindirememiştim gidişini,
Aklımda hep sen vardın,
Nedensiz bir hüzün çöküyordu,
Katran karası gözlerime,
Yüreğimde bir sancı vardı,
Üşüyordum, hazan gecelerinde,
Sokaklara vurmuştum kendimi,

Cebimde bir çay parası vardı,
Martılar bana söyleniyordu,
Zaman sanki düşman kesilmişti,
Seni çok sevdim diye,
Kimler vardı hayatın oyununda,
Sen, ben, Ayşe teyze, bekçi Mustafa,
Adını sayamadıklarım.
Hepimiz telaşların tam ortasında,
Unuturduk birbirimizi,
Kalabalık bayramlarımızda olmasa,

Bir deniz kenarında,
Yosun tutmuştu kırılmışlığım,
Elimde tavşankanı çay vardı,
Üşüyen içimi ısıttığım.
Sen hasta düşmüştün,
Hissediyordum titreyişlerini,
Ben hastaydım,
Doktorlar bulunmaz dedi çaresi, Tedavisi yokmuş aşkın,
Neden sonra ince bir ses,
Başımda dualar okuyordu,
Çok korktum öldüm diye,
Hayır, ölmekten değil korkum,
Yarım kalmaktan seni sevmeye,
Bir bardak su idi sunulan,
Meleklerin içimi ferahlattığı,
Bir ayrılık yaşanıyordu,
Dökülüyordu gözyaşları,

Ayrılıklarda hayata dair,
Kadın git diyordu erkeğine,
Adam kalmalarındaydı gitmelerinin,
Dudaklarına dikmişti gözlerini,
Dökülür mü diye kal demesi,
Kadın sessizliğindeydi zemherinin,
Aşk çıkmazında bekliyordu taksi,
Habercisiydi gitme vaktinin,
Dünyada niceleri yaşanıyordu.
Seni yaşadığım şu an,
Kimler mendil sallıyordu,
Geçmek bilmezken zaman,
Kimler ağlıyordu,
Yiten bir aşkın ardından,
Tahayyül bile edemedim.
Kendime baktım bir an.
Ben seni ayrılıklarda sevmiştim.