Baki Evkaralı - Ah Münevver Ah!

Ah Münevver ah!
Hapis olmasaydım hücrede,
Yıldızlar dökecektim yoluna,
Taç yapacaktım kır çiçeklerinden,
Rapunzel'i kıskandıran saçlarına,
Hiç ayrılmadım senden,
Üşüdüm, yalnızlık yağınca,
Sensizlik girince penceremden,
İhanet etmedim hiçbir zaman,
Yaşamı buldum gözlerinde,
Ölümü geçirmedim aklımdan...

Ah Münevver ah!
Kalemim olsaydı keşke,
Yazabilseydim şiirini,
Yüzyıllara taşısaydı kelimeler,
Romanlara sığmayacak güzelliğini,
Kıskanan aşk olsaydı,
Ayrılık utansaydı görünce bizi,
Şarkılar hep seni anlatırdı.
Vuslat koşa koşa gelirdi,
Gelincik kaplamış tarlalardan,
Ben azad ettim hasreti,
Güvencinin ayağına taktığım,
İki satırda bulacaksın özlemimi,
İste o an anlayacaksın.
Seni ne çok sevdiğimi,
Ne olur, ağlama sakın!
Ah Münevver ah!
Sende buldum hayatı,
Gözlerin sonsuzluk demek,
Dudakların gizler ölümsüzlüğü,
Kelimeler zehir zemberek,
Yazmaktan korkuyorum.
Alıp başımızı gitsek,
Kimsenin olmadığı bir yere,
Aşk ile ruhumuzu beslesek,
Bir şeytan saklıyorsun gözlerinde,
Korkmuyorum, o da bir melek!

Ah Münevver ah!
Kim söyledi sana,
Başka kadını sevdiğimi,
Kimler karıştırdı aklını da,
Gelmedin görüş gününe,
Acılarım taş duvar,
Hüzünlerim demir kapı,
Özlemlerim parmaklıklı pencere,
Gittin, öldüm şimdi,
Hapislik bizim içimizde,
Ey gülümsemesi,
Güneşi kıskandıran kadın,
Yıldızları söndüren,
Bakışları taşır gözlerin,
Görmek istemese de beni,
Yeminlerim arşa yol olsun.
Vallahi çok sevdim seni...