Artık şiirler sustu,
Kapat gözlerini dal rüyalara,
Dövmez mi o yatak bedenini,
Ben sensiz dalmazken uykulara,
Sen nasıl uyuyacaksın?
Dinle bak, gece söylüyor,
Bizim için ayrılığın şarkısını,
Rüzgârın o hüzünbaz sesi,
İnletiyor boş sokakları,
Sen nasıl duymazsın?
Nasıl kıskanırım bilsen,
Baş koyduğun o yastığı,
Saçların dökülür bir yanına,
Dudakların saklar aşkımı,
Düşürmeden taşır mısın?
Tan kızıla boyamış saçlarını,
Toprak sana hasretinden çatlamış,
Benim düşüncelerimde sen,
Kalem dize dize seni yazmış,
Zahmet edip okumaz mısın?
Anlaşıldı gideceksin yine,
Ayrılıklar saracak seni,
Dudaklarını mühürleyecek,
Belki de hayırsızın biri,
O an beni hatırlar mısın?
Gerçekse aradığın hayatta,
Aşksa pervane gibi yandığın,
Doğrularının hepsi yanlışsa,
Aynalara bakma sakın,
Kendini görür utanırsın.
İhanetse giydiğin elbise,
Seviyorsan günahlarını,
Haz veriyorsa sana,
Yıktığın insanların hayatları,
Hesabını ödeyip çıkar mısın?
Sustu tüm şarkılar,
Ver ruhunu bir hayırsıza,
Ben mahşerde bulurum seni,
Yine de yaş düşmesin yanaklarına,
Gül sen, ben yerine de ağlarım.
Hatırla beni sevgili,
En arzulu sevişlerinde,
Semaya karışırken çığlıkların,
Bir gül düşerken ateşe,
Bir kez olsun adımı anar mısın?