Bâki Ayhan T. - Gürültülü Gemi

GÜRÜLTÜLÜ GEMİ

"meçhule giden..."

aşktan kaldı bu:
yalnız bir gemi!

ıslanınca
sallanamaz kâğıt mendiller,
dökülen hayatın parçaları
bitişir
bu ayrılışta
gürültülü gemiye

gelmemiş demir atmak zamanı
öpüşmeler darmadağın
yalnızlığın geçilmez okyanusunda gözyaşlarının tuzunda
işte gürültülü gemi

kimse memnun değil yerinden
gemiden başka
böyle çalkantılı okyanusuyla
kimi çağırıyor aşka
ve tek başınalığa

artık itiraf edebilirim
bu gürültülü gemi benimdir
kimseden çalmadım
hiçbir limana yanaştırmadım

aşktan
ve çocukluğumdan kaldı!