Bahtiyar Kahraman - Platonik Sessizlik

Sessizce bir kizi seviyorum

Ona bile söylemedim henüz...

Sadece gözlerim

Ve gözleri biliyor

Bazan gözlerim

Bazende dilim variyor söylemeye

Ama ben mani oluyorum.



Sessizce bir kizi seviyorum

Oturmuşum Sinop zindanina

Karsi yaka bir ormanda

Sirtim kabuğu kabarmis bir ağaca yaşli

Ve ben belki de böylesi bir platonik aşkin

Tek eylemcisiyim Noel'de.



Sessizce bir kizi seviyorum

Yeşil çay dağlarina yaka

Karadeniz kiyisinda
O, deli bir cakayla

Beni hayat denizinde

Yüzdüren son yelkenli Taka.



Sessizce bir kizi seviyorum

Her kelimesine kattigi "da" hecesi

Gönlü Rus kraliçesine düşmüş asi bir gürcüye

Sanki kraliçenin "evet" demesi,



Heyhat!..

Her aci ve sevince kiler olan ciğerim,

Her aci ve sevince şahit olan gözlerim...

Taniyorlarsa birazcik şu aşki

Her ne sebep ve hikmet icerisinde

En uzağinda bir diyarda

Yaşiyor olsam da ben

Sessizce o kizi seviyorum Hala "da"...