Bahtiyar Kahraman - Baharın Desenleri

Ağaçtaki kırağılar dökülüyor Almus'tan yamaçlara

Kuşlar uçuşuyor bir anda ses katmak için bahara

Derenin buzulları çözülmeye başladı ertesi ertesine

su şarıl şırıl sesleri desenliyor canlılığa

Tepe de, çocuklar ve yine kuş cıvıltıları öfkesinde

Gökyüzü berrak ve lekesiz

Tokat'ın eteklerinde

Gelinlik giymiş bir gelincik tabiat şahlığında

Hepside boy verdi tabiatın ilk irkiliş canlılığında

Biraz solumda karınca katarları Hızır gibiler

Mizgin'liyorlar bize çalışanların kazanacağını

Biraz sağımda tembeller uykuda hala

Uyanmadılar onlar...

Kaybetmeye hazır Nazır gibiler

Kimileri daha kapanık

Ağustos böceğini oynuyorlar
Tıpkı ağaçtan kopuk

Çürümeye mahkûm kavuklardalar

İş'e yaramayan anlarla kuytulukları

Küflenmiş yaprakların dibinde

Uzun ölümlere yolculuk seçmişler

Kesilen bir ağacın kütüğünde

Bin Dersim çiçeğidir,

Tohum dökerek irkilenler...

Bir babacan yürek ansız, hesapsız ve kaygısız

Er gibi doğacak, bir can misali pultusuz

Namusluca toprağa düşerken

Gökyüzünün berrak ve lekesiz şahitliğinde

Almus'ta haykırabilmek var yine de...

Yüreği gelinlik giymiş tabiat ana'nın

Kollarında kan-revan içinde,

Gidebilmek yine de...