Matador boğadan boş boynuzlandı,
Gözler açık kaldı, yürek buzlandı.
Bozulmasın diye neler tuzlandı;
Tuzlanan kokuştu, tuzu bir başka.
Gel gönül acınla, şevkinle var ol!
Aşkın belasıyla gül, bahtiyar ol!
Kadir kıymet bilen bir kula yar ol!
Hasedin doymayan gözü bir başka.
Riyakar, maskeni yüzünden çıkar!
Mabudun paradır, efendin çıkar...
En hası gönülden gönüle çıkar,
Yolların yakını, uzu bir başka...
Hesabı sorulur güldüğümüzün,
Halbuki ardında gizlidir hüzün.
Beni dara çekin, derimi yüzün;
Yanar yüreğimin közü bir başka...
İnsan cahil, eksik; vurgundur tama;
Bir damla kan ve su, bin bir muamma...
Karagöz şen şatır görünür amma
Dışı sizi yakar, özü bir başka...