Bahattin Karagöz - Bahar Gelsin, Yaz Gelsin-4

Alımlılar göze gelir, alınır,
Hüsne bağlanılır, esir kalınır.
Uçtan uca bir canlılık salınır;
Her yöreme bahar gelsin, yaz gelsin.

Her mevsim bahar yaz ancak ahretmiş,
Her kul buna murad etmiş, ahdetmiş.
Hocamız eşeğe sabır öğretmiş;
Çok bekleme, bahar gelsin, yaz gelsin.

Deli gönlüm hiç uslanmaz, haşlanır,
Mina gibi hedef olur, taşlanır.
Zannetmem ki bu aşk varken yaşlanır;
Çek cereme, bahar gelsin, yaz gelsin.

Farımaz der Karac'oğlan farımaz,
Belki Erciyes'in karı erimez.
Tabiatta kulun hükmü yürümez;
Düş verem'e, bahar gelsin, yaz gelsin.
Pek çok insanımız Safi, Safiye...
Yanlış anlar, sanki olur hafiye.
İşte böyle düştü şimdi kafiye,
Dök dereme, bahar gelsin, yaz gelsin.

Karagöz söylenir kendi kendine,
Mânâsını yorar isteyen din'e...
Şaşılmaz mı Yüce Rabbin fendine;
Sen Göreme, bahar gelsin, yaz gelsin.

Eğleşme inlerde sarkıt, dikitle.
Üzüntüyü süpür, gamı kilitle...
Gençlik serp, koku saç, sönmez ümitle
Dol, çevreme bahar gelsin, yaz gelsin.

Hastalara muştu olsun sağlardan,
Rüzgâr bile başka eser dağlardan,
Lâle, sümbül, nergis taşan bağlardan
Biçâreme bahar gelsin, yaz gelsin.