DURAK
kirpiklerimden satırlar dökülüyor..
ve hiçbirini tanımıyorum..
delirdim mi ne..
sonra bu durak ıssız kalmış..
sonra sevişen bekletilmişler..
delirecek miyim ne..
her sonbaharda
böyle çıldırıyor zaman..
ben kaçıyorum..
mavi sakallı bir ihtiyar bana bakıyor..
sonra dilimden edepli kelimeler dökülüyor..
ve yalnızım
geceler çırılçıplak..
bu soğukta
üç ilikli korkularım..uyur gezer..
kendime yabancı kalmış gözlerim
bu karanlık yok mu.
oysa aydınlığını seviyordum ben senin..
delirdim mi ne..bilmiyorum..
kokusunu hiç bilmeden sevdiğim bir delikanlı gibi..
ya da yalnızlığımın erişilemeyen eğimi gibi..
ben ne zaman kaçsam..
böyle kendi tozumda boğuluyorum..
senin için kalabalık..benimkisi in cin..
merak etme fatih durak..
içim elverdikçe..yıldızsız bir akşam istersem dirseklerinden..
ve göz kapaklarını kıskanırsam..
gelirim yine..
hüviyetimi faili meçhul yapan
o kokuyu
korkumu
özlersem eğer..gelirim ..sen merak etme..