Babür Pınar - Zıtların Birliği

Cinayet yerinde parçalanır kan
soğuk çığlık düğümlenir bedende
Sokağa ince sızıyla girer figan
kutsal tözün hükmü büyür ayinde

Suç çoğaldıkça kirlenir
çıkmaz sokaklarda sayılı gün
Kaydı tutulmayan uykusuz kent
toza bulanır büsbütün
Yara azar söz tükenir
teslimiyeti getirir arsız felaket

Gerçeğin reddi bir tarih yazılırken
kara tren girer masalın ortasına
Bilinç kapanır renkler kuşatmasına
Cürümsüz suçlu sayılır halk
Kızılcık şerbeti içip susar
ülkemin kalbinde infilak

Mutlu öykülerdeki aşktır
çocukların tutunduğu sağlık Hüzünlü şarkılarda akan ırmaktır
bahara söz geçiremeyen yalnızlık

Kalıbını kırarak girer pencereden ışık
yoklar resmi tarihin ağrısını
yarım bırakılır kitaplar darmadağınık
aykırı duruş sürgüler dostluk kapısını
kalakalır söz ayazında çığlık

Dinmeyen sese dirlik verir ütopya
Güneş'e mecbur döner Dünya
Aksi karanlığa vuran yüzü okşar intihar
Hüküm verir inkarın inkarı evrim
Aydınlık günü tez elden muştular
çanları çalan devinim

Acısını gittiği yere çağırandır
kendi yazgısını elinde tutar insan
İnsanın düş kırıcısı insandır
düştüğü derde kendi zehri derman