Topla küçük cam taşları
denizin tuzu elinde kalsın
Çağır telaşlı kuşları
aklım sende kalsın
Hayata tutunmanın
sevgiden başka yolu yok
Kök söken bir fırtınanın
önünde yürüyor ayrılık
Bir şairden daha çok
kim silebilir acının yüzünü
Şiir getirir gökyüzünü
ölümlü evlere konuk
Hayat tutunabilmektir belki
yol tükendiği zaman
Belki de yalnızca gidenleri
aklında tutuyor insan