İnce kuru bedeni
davetsiz dokunuşu ölümün
çıkıp gelir yeni hayat avlarından
Öp beni
geçiyor zaman
Birlikte çıkılan yolculuklardan
alnı ak döner aşk
çocuk kalbini oyuna kor
Saçlarından tutarak
sarsar zamanı hazan
Yanıtsız özgürlük ister sevgi
Tren kalkıyor
öp beni
Küçük bir gülümsemeyle söylenen sözler
hayatın sıcak dudaklarını öper
Göğsü parçalanmış bir ülkede
sorgusuz sevilir sanmak nafile
Kentin sığ düşlerine bıraktığın
boyun eğmez çocuk sevinci
gün batımı çıkar karşıma kırgın
Suyunu arayan yolcunun ruhunda huzur
çıplak steplerde örselenir
Seninle de sensiz de nehir
kaygılı ve her an gitmeye mecbur
Duymak istediğin buysa eğer
Söylenmesi en zor sözlerin
en yalın ve en güzelini
kalbine çiseliyorum
“seni seviyorum”
Tren gidiyor
öp beni