Bulutlar kendi gölgesini izliyor
Bolluk içinde yüzerken çağın irileri
binlerce çocuk bir kemik bir deri
açlıktan ölüyor Dünya'da
Afrika'ya bakıp gülümsüyor hançer
Aşk iklimini bulmadan
yüreğimi yarıyor adamın biri
dost acı söyler diyor sonra
Umut çığlığım olmadan
yaşamak ölmekten beter
Bu yalın gerçeği gizlemek zor
İyi insana sunulan kem sözler
acıtıyor gülümseyen yanımı
Her sabah tökezliyor ezber
Barış elimi kırıyor adamın biri
Sözle temizliyor yüzyıla gömülmüş kiri
Sevginin kehaneti olmadan
selamlayamam karşı duruşlar anımı
Gül mısra gizini çözdürmez her zaman
Kış ortası güz güneşi
güz ortası ayaz kavuruyor toprağı
Suyu canıma salmadan
düş gözümü kurutuyor adamın biri
dost acı söyler diyor
Gönül gözüm olmadan
göremem dostu düşmanlığı
Bu yalın gerçeği gizlemek zor
Kurtlar kendi hevesini izliyor
Develer şiirci pireler berber
oğullar ölü babalar diri
Saçı şöyle sarmal örmeli
ille de fildişi olmalı çetrefili çözen tarak
diyor adamın biri
bahçesinde çiçek yok soy dazlak
Düş gözü kör insanın elinde fener
ışıtmaz dostluk yolunu
Bu yalın gerçeği gizlemek zor
Ah kara donlu adam
bahar sözü sonlu adam
ayaz havasında şarkı söylemek zor
topla yeşil uçkurunu
sokaktan kış geçiyor