Özgürlük dedin mi, uçsuz bucaksız olmalı
Deniz gibi, gök gibi mavi olmalı rengi,
Çekip gidecek kadar çocuk,
Pişman olup dönecek kadar cesur olmalı yüreği insanın,
Laf söyletmemeli geçmişine geleceğine,
Bugünü zaten sorma gitsin yaşamalı ne varsa,
Yürekli olmalı son demine kadar....
Özgürlük dedin mi, gözü kara olmalı insanın,
Taş gibi sert, su gibi duru olmalı bir yerden sonra,
Canına kıyacak kadar basına buyruk,
Hesap soracak kadar bağlı olmalı sıkı sıkıya
Ağlayarak gözlerini yıkamalı insan küçük duraklarda,
Bir kalp sızısı yaşamalı, olmadık bir yerinde hayatının,
Bir umudu olmalı, yaşama sevinci gibi
Elinde tuttuğu, tutamadığı ne varsa yaşatmalı gönlünde....
Kadere boyun eğmek yok bu devirde,
Kadere boyun eğdirmek yerine..
Şansa tepeden bakmalı insan,
Hadi canım sende gülümsemesiyle...
Buldun mu yaşayacaksın ne varsa hayatında,
Kaybetmeyi göze alacaksın ki sevebilesin
Ateşlere atacaksın yüreğini sorgusuzca,
Dönüp arkanı gideceksin yorulduğun yerde..
Tüketmeyeceksin, tükenmeyeceksin de...
Beklemeyecek, hep vereceksin kendinden de öte...
Özgürlük dedin mi, sıkı sıkı tutacaksın hayatı bir yerinden,
Bir yanın tutsak, bir yanın haylaz olacak..
Adına toz kondurmayacaksın yanındakinin,
Savunmasız aşklara yer yok hayatında...
Koş koşabildiğin kadar o halde,
Duraklama akşamlarda yaşanmaz hayal kırıklıkları,
Gözü kara yüreklerde büyür büyüdükçe sevda,
Tüm düşleri gerçek yapabiliyorsan, yaşıyorsun hayatta...
Benim düşlerimle, senin gerçeklerin neden yan yana...
Var bir bildiği hayatının,
Anlam katıyor her nefeste yüreğin gözyaşlarına,
Soluklanacak yer arıyorsun yüreğimde,
Hem kaçar adım senden, hem yanında anlasana
Bu çelişki neden diye sorma,
Var bir bildiği hayatının,
Artık sorgulama......