Aysel Yazıcı - Çok Bilinmeyenli Bir Denklem

Bizler
Belki de çok bilinmeyenli bir denklemin
Bilinmez parçalarıydık
Bölüne bölüne
Bir olduğumuzu unuttuk
Yüzlerce kez
Aynı cümleleri tekrarladık
İşitmeyenlere işittirmek gayesiyle
Adımız o yüzden çıktı deliye
Kim bilebilirdi ki,
Böyle olmasını istemediklerimiz vardı belki
Hüzünleri ve acıları okşamak istemeyen ellerimiz
Geceleri çıplak kalınca duygularımızla
Üstümüze yorgan gibi örtülü
Hıçkırıklarımız
Tedirginliklerimiz
Yıldızlar gökyüzünde şahit
Bitmez yalnızlığımıza
Bilinmezin parçası bizler
Düşlerimizle yaşıyoruz sandık Pek çok kere her şeyi içimize attık
Avuçlarımızda hala taze yanık kokusu
Anlaşamadık
Anlaşılamadık
Boyun eğmenin manasını kavrayamadık
Diyelim ki,
Tevazunun değerini
Eziklik saydık
Kibir dolu yüreklerimizle
Zindanlarımızın bekçileri olduk belki de
Oysa her sevecen hal
Uçurumdaki bir yüreği
Adeta sıkıca hayata bağlamalıydı delice
Paylaşılamayacak bir şey yoktu
Gelmiştik bir bilinmeyenden
Gidecektik yine
Esasen çözüm hep vardı
Sevebilseydik eğer
Bir bilinmezden öte ve yüce!