Ayla Özarslan - Kadınım

kadınım...şımarık bakışlım
ateş yüreklim
denizler misali taşkınım
kadınım...
varlığım varlığınla başlar,yokluğunla tutsağınım
kadınım...aşk yangınım
şımarık bakışlı ceylanım...
her yenilgimde yıkılmayan ortağım
ağladığımda omuzların sığınağım
kadınım...söyle nedir? nerden gelir?
sınırsız gücün...anlamadım.
kadınım...sevdam...hasretim
yüreğimde sönmeyen ateşim
bakışlarımda eksilmeyen özlemim
sevgi dolu kucağındır benim evim...
rüzgâr misali dağları aşan
acılarımda daima yanımda olan
maddi-manevi yokluklara rağmen
yanımda kalan yoldaşım...kadınım...
hakkımı hak bilen
yolumu yolu gören
aşımı aşı sayıp yetinen
kadınım...
tüm eksiklerimi tamamlayan
çocuklarıma ana olan
bana canyoldaşlığını sunan
sabrı sonsuz kadınım..
suskunluğumda, gül bahçesi olan
gülümseyişimde hazine bulmuşçasına sevinen
çaresizliğimde susup elime sımsıkı sarılan
gönlü zengin...gözü tok kadınım...
sen...hiç görmediğim okyanus gibisin
sınırsız... ve bir o kadar derin senin sevgin karşısında benim sevgim
o kadar küçük...o kadar dingin...
özü bir...sözü bir... aşkı yüce kadınım
ben hiç ama hiç sensiz kalmadım
ben seni hayat bildim, seni yaşadım
son nefesini verdiğin gün bil ki
bu can bu nefeste son bulur
o gün biter seninle başladığım hayatım...
bu çatı altında tek atan yürek gibi
mutluluğu mutsuzluğu paylaşan
iki yürektik aslında, sonsuz aşkı yaşayan
bana verdiklerin için hakkını helal et kadınım...
sevmeyi bilmeyenlere son sözümüz
sevmek acıyı - tatlıyı paylaşmak
elinde olana şükredip yarına bakmaktır
sevdiğinle varolmuşken, yokluğunda tek kalamamak
iki ayrı ten, iki ayrı beden değil
bir bütün olabilmek
BİZ diye yaşamaktır...
bana tüm bunları sen öğrettin kadınım
sevginle bana koca bir dünya yarattın
seninle yaşamak ve yaşlanmak istiyorum dediğinde
beni mutluluktan çocuk gibi ağlattın...
sen...kadınım
bu dünyadaki ve ahiretteki diğer yarım
ben aslında çok eksikmişim
seninle tamamlandım...
düşünüyorum da sen olmasan
ben tek başıma ne yapardım?
sensiz nasıl yaşardım?
iy ki varsın
iyi ki varsın kadınım....