Bilir misin sevince
Gece nasıl büyür insanın gözünde,
Ayaz nasıl titretir.
Bir yalnızlık rüzgârı eser de,
Yürek nasıl öksüzleşir.
Sonra
Burkulur için,
Bir sis kaplar gözlerini.
Duvarlarda gölgeler büyür.
Sensizlik kurşuna dizer,
Duygular tarifsiz yorgundur.
Beden bitik
Kahredersin her şeye,
Gözünde yaşam küçülür.
Sevecek ne vardı düşüncesiyle,
Ruh savaşa sürülür.
Sevilmeyi hak etmedin sen,
Özlenmeyi bilemedin.
Yanan bir yüreğin gölgesinde,
Sadece misafir olabildin.
Bilemedin sevmeyi,
Bilemedin
Sevda bendim oysa
Hak etmedin.