Yavaş yavaş uzaklaşmışsam senden,
Yokluğunu,
Bir başkasıyla doldurmaya zorlamışsa zaman,
İstemediğim halde,
Mutsuzluk okunuyorsa gözlerimden görürsün.
Ve pişmansan yitirdiğin günlere.
Öyle bak, bak ki
Tutsak olsun gözlerim gözlerine yeniden.
Yıllar sonra,
El ele gezdiğimiz kaldırımlarda,
Bir yabancı gibi geçmişsem yanından
Ve bir parça senin olduysam eğer,
Öyle hızlı eski,
Kırılsın kolum kanadım rüzgârından.
Yâda!
Hiç karşılaşmamışsak o günden sonra,
En korkuncu dayanamazsam yokluğuna,
Köy, köy kent, kent ararsam seni,
Ve
Alev, alev dayanırsam kapına bir akşam vakti,
Öyle hızlı sarıl, öyle sımsıkı sar ki
Kor, kor söneyim dudaklarında.