Neden bilmem__
Mehtabın ışığında,
El pençe divan durur, hüzün dolu geceler.
Yalnızlık diken gibi, kanattıkça yüreğimi,
Duygularımın en âşık yanıyla,
Savaşır dururumda,
İçimdeki boşluk dolmaz bir türlü.
Bir zaman sonra,
Sensiz yanım vurur kasılan bedenimi,
Özlemin en tiryaki yanı dolaşır,
Damarlarımda__
Ne yapsam kurtulamam, huzuruna çıkmaktan,
Gayya kuyusu o gözlerinin.
Bilirim__
Af yoktur kitabında,
Çaresizlik rehin alır bedenimi,
Ölümün biri bin para olur,
Çıldırmalarda__
Ve artık zaman!
Zayıf duygularımı asma zamanıdır,
Kirpiklerimden aşağı.
Gülüşlerimi!
Geceye kurban verme anıdır.
Sen tadına varırken ayrılığın,
Aşkta ağlama zamanıdır.