az önce gün bitti sevgili
güneş alıp başını
karşı adaların ardına gizlendi..
ben kalabalığın ortasında
salaş bir çay bahçesinde
beyaz peçetelere yazıyorum şiirini..
yalnızlığımı besteliyor
ellerimde unuttuğun sıcaklığı
gözlerimde unuttuğun gözlerini
arıyorum..
mavi deniz usul usul dalgalarla
oynaşıp sevişirken
hasret hoyrat bir rüzgâr gibi
sessizce kavuruyor
içimin en derin köşelerini..
martılar şahit
senin için topladığım yıldızlara..
ben şahidim
seni bulsun diye
uçurduğum gönlümün güvercinlerine..
peki ya sen!
sen nerdesin sevgili...