içimde bir özlem büyüyor ki,hiç sorma
güneşin kızıl göğsüne hasretin resmini çizdi
siyahın en koyu sürmelerini çekti gözlerim
şimdi kızılın en yangın rengi gökyüzünde..
içimde bir sensizlik büyüyor ki,hiç sorma
yüreğimin öksüzlüğü bu yüzden belki
bu yüzden kollarımın öksüzlüğü
yalnızlık vurmuş acımasızca kıyılarıma
sessiz ayak izleri dört bir yanımda..
her geçen gün temmuz sıcağında
kar topluyor ellerim sızısı avuçlarımda
ayaz ayaz üşüyor öksüz ellerim
kirpiklerimin karasında buz damlalar
yokluğunun doğumsuz sancılarında yüreğim..
içimde bir yalnızlık büyüyor ki,hiç sorma
ruhumda ki sessizliği yırtarcasına
avaz avaz sessiz notalar düşüyor saçlarıma
Bocellı çığlık çığlığa eşlik ediyor inatla
yalnızlık orkestramın arya çığlığına..