Aykar Veli - Sevgilimdi Toprak

Bu gece uyku tutmadı güzelim,
Sokakta sarhoş naraları
Ve acı fren sesleri
Bir baykuş öter karşı yamaçta
Gece beni, ben geceyi dinlerim…

Ne bir sayfa okudum,
Ne bir satır yazabildim.
Arkam önüm, sağım, solum&da
Hep hayalini sobelerim…

Sağa, sola yastık ata ata
Köpek ulumaları derken
Denizköy'de horozlar öterken
Sabahı zar zor getirdim
Dedim, 'Böyle hasret çakılı gecenin
İçine ederim! ”

Fırlayıp çıkarak yataktan
Sabah ezanını okurken müezzin
Ben artık bende değilim
Huşu içinde ruhum, bedenim
Dudaklarımda tövbelerim…

Temmuz sabahı hafifçe serin
Kuşlarda bir neşe, bir temaşa
Dönerler saçaktan saçağa.
Uyku mahmurluğunda doğa &da
Kaynar bin bir çeşidi böceğin..
İçine sinmiş küçük bahçemin
Kokar baygın baygın çiçeklerim…

' Gel” dedi bana ilkin yasemin Itır kokusundan emin.
'Gül memenin üstünde kokladın
Hani bendim ilk göz ağrın”
Diye yalvarır karanfilim.

Okşamaya kıyamadım zambağı
Yeşil dil gibi uzar her yaprağı..
'Kokumu duy” diye çırpınır fulya
Al şalvarını çekmişti begonya…
'Sevdalı olan bendim
Yakmadı mı ellerini dikenlerim? ”
Der kucak kucak güllerim…

Atatürk çiçeği nazlı, kibirli
'Ben olayım der, sana sevgili.”
Bir köşede benim papatya
Gönlümde yeri bir başka ya,
Can evimden özlerim.

Menekşe, şebboy, hanımeli
Hepsi birden bağırır:
'Muhtaç kaldık bir damlacık suya
Köklerimizi sardı ayrık,çayır”
Kaptım çapayı, küreği,beli
Toprağın altını üstünü getirdim…

Yüzüm, gözüm görünmez terden
Ark açtım, ayrık topladım, su saldım
Sevişmiş gibi seninle
Kan ter içinde kaldım
Usulca uzanıp, toprağın yumuşak göğsüne
'Cananım” diye sarıldım…