Aykar Veli - Papatyasını Arayan Adam

Saçlarına karlar yağmış bir adam
Dolanır durur tarla, bayır
Bilmez ne sabah, ne akşam
Mahzun bakışları buğulu
Gözleri çelik gibi deler ufku…
……………………………
Dedim: '_Arkadaş hayırdır, hayır
Ne arasın böyle kızgın güneşte?
Git uzan bak ne güzel gölge
Ya da mavi sularda serinle…
……………………………..
Koyu kahve gözlerini bana çevirdi
Dedim bu adam ya mecnun ya deli
Sözleri sanki bir şiir seli:
…………………………….
_Türküler yakmıştım taze baharda
Dizeler yazmıştım onun ardı sıra
Sulamıştım tutunduğu toprağı
Okşamıştım dizi dizi her yaprağı
Düşlerime bile girmişti güzelim
Nerde bulurum onu tez söyleyin? ………………………………….
Dedim bu adam öyle boş değil
Zavallının hali hiç hoş değil
_Adını söylersen o güzelin
Belki sana yardım ederim.
…………………………….
Gözleri tararken dört yanı
Sesi titrek, ağlamaklı
Dedi: '_Papatyadır onun adı
Damağımda kalmıştı tadı…
……………………………
Dedim: '_Yaz güneşi geldi kavurdu
Yapraklarını yel üfürdü savurdu.
Ama üzülme, gamlanma sen
Başka çiçekler bulurum istersen…
…………………………………
Bizim şair yere diz çöktü oturdu
Dağda taşta ses var onda yoktu.
Son sözleri zar zor duyuldu:
_Hani bekleyecektin beni papatya?
Yaşanır mı sanırsın sensiz şu dünya…