Aykar Veli - Gün Işığından Kaçan Sevda

Uçuşur karanlıkta düşlerim uçuşur,
Hasret bir nebze ay ışığına,
Sonsuz kadar uzakta ışıldar.
Temmuz geceleri yarım asır ömre bedel
Duygular delibozuk, bendini yıkan sel..
Gece boyunca çarpar kayama dalgalar
İşin özü özeti olur gözdeki yaşlar...
.............................................
Gece benim kara bahtım, gece karanlık
Uzak alemlerde göz kırpar yıldızlar
Çökmüş yaralı bağrıma ayrılık
Gönül gökte bir kelebek
Deryada bir sersem balık
Son deminde hasretinle çırpınır...
.................................................
Sokak lambalarının cansız ışığında
Bencileyin bir mecnun dolanır
Günün yorgunluğunda yatar yollar Kayar altında kaldırımlar,
Çoban çeşmesi başında bir telli kavak gibi,
Yaprak yaprak,hışır hışır
Başım sevdana yaslanır
Ve görenler beni sarhoş sanır...
.....................................
Sabah ezanları açarken karanlığı
Dağıtır efkarı, dağıtır çöreklenen gamı
Taze toprak kokusu, çiçek kokusu
Kuş cıvıltıları, vızlayan arı
Çıplak hayallerimden utanır...
...........................................
”Sevgi sığmaz kaba, girmez torbaya
Gerisi lâfı gûzaftır. '
Diyerek güneş yüzüme haykırır
Gün başlar, iş başlar,yaşam silbaştan başlar
Sevdan bir başka geceye saklanır...