Ayhan Kurt - Şark Ekspresi

Bugün çıkageldim, gecikmiş ergen, erken düşlerin kurbanı
Rayları yalayarak çizdim yazgı yörüngemi
Ânın kırbacı ağdı saçlarıma iki vagon arasında
İki vagon arasında
Postumdan ürkmesin makastar diye
Salyamı gezegen gülabdana akıttım
Camdan aktı bozkır
Sarı pankartı oldu çarmıhımın:
Güller birbirine sarılamaz
Felçli hattat o dikeni bir daha yazamaz

Bugün çıkageldim, iç cebimde
Rüzgar nehrinden çaldığım flüt ve
Sıcakşarap formülü rum ateşin
Mahremdir, zorbadır pıhtı cennet
İstasyon istemez! yokuş aşağı öl ve
Yataklı vagondaki aile saadetine katışma
Beddua loncası ardım sıra
Işığın lokomotifi kanmadım
Kömür at kömür at daha
Irkımın cadı kazanı avuçlarım, aşkların vebası Ölü yeminler deposu urbam
Aştı odaları, bahçe çitlerini
Pelerinsiz sağanağa pas tutmadı tacım
Kurudum, kuruldum, hazırdım yıkanmaya

Bugün çıkageldim, okunun hain olduğunu
Öğrenen yay gibi gergin
Akdeniz talebesi bir kabileyi
Kucaklar gibi çıplak
Dönüp durdum durmadım
Sabit sırrımı kanıtladım: sema yine sema
Dünya dönmüyor, onu hiç bırakmadım
Yarıldı toprağın sihir zarı
İndim içine, çekirdeğinden ayırdım göbek bağımı
Bana artık ölüm dönmüyor
Doğum sancılarıyla kirlenmiyor seferi aynam

Bugün çıkageldim, cüce dağlardan
Kurtardım eşkıya kefenimi
Kanımı temizledim hadım çocuklardan
Boynunda bıraktım süt dişlerimi